Geçen kurban bayramında ( 11.01.2006) Irmak'ı anneme bırakıp, küçük bir gezi yapmaya karar verdik. İstikamet safranbolu........Yaklaşık 15 sene önce yaptığımız karadeniz turunun başında lokum almak amacıyla uğradığımız bu kasabaya tekrar gitmek heyecan vericiydi. Gerçi bütün gezi boyunca Burak'ın ırmak'ı özledim evimize dönelim senfonisini dinlemek durumunda kaldım ama genede çok güzeldi. Bayramın ilk gününü annemle geçirdikten sonra ikinci günü yola çıktık. Her zamanki gibi kahvaltıyı Bolu- Berceste'de yaptık.Buranın açık büfe kahvaltısına bayılıyorum. Sonra abant'a uğradık. Ne yazıkki kar başlayınca mahsur kalmaktan korkarak çok kısa kalabildik. Oysaki ben donmuş ! göl manzaralı bir çay içmek istiyordum :(
Safranbolu'ya akşamüzeri vardık. Otel olarak Turıng tesislerini ( havuzlu köşk) seçmiştik.
Bayram olduğu için hakettiğinin çok üstünde bir para ödemiş olsakta. Çok sevimli bir konak olduğunu düşünüyorum. sanırım yazın bahçesinde oturmak çok zevklidir.
Burak özellikle odadaki şark köşesine bayıldı.
Bu otelde kalmak isteyenler için tavsiyem daha geniş olan köşe odaları tercih etmeleri yönünde olacaktır. Biz ne yazıkki boşyer olmadığı için standart odada kaldık. Odadaki perdeler , yatak örtüleri hepsi çok güzeldi.
Resim biraz karanlık çıkmış gerçi ama konağın adının geldiği havuz gerçektende çok dinlendirici bir mekan. Sabah kahvaltılarını havuzun yanındaki küçü sinilerde yaptık. Kahvaltıdaki tarhana çorbası süperdi....
Akşamları ise havuzun yanında yanan küçük kandillerde ut eşliğinde türk kahvesi içmek büyük keyif. Bu otelde kalmasanız bile türk kahvesi keyfinden kendinizi
mahrum bırakmayın.
Otele yerleşip yorgunluk kahvelerimizi içtikten sonra hemen gezmeye başlıyoruz. Bir iyon prensesi tarafından kurulan kent 1994 yılında Unesco tarafından dünya miras listesine dahil edilerek bir dünya kenti haline gelmiş.Safranbolu tarihi ve kültürel zenginliğinin ifadesi olarak bugün doğal ve çevre dokusu içinde korunmakta olan 1008 esere sahip! Kaya Mezarları, höyükler, Cinci Hanı ve Hamamı, Köprülü Mehmet Paşa Camisi, İzzet Mehmet Paşa Camisi, Yemeniciler Arastası, İncekaya Su Kemeri, Konaklar, Çeşmeler, Türbeler bu eserlerin bir bölümü.....
Biz cinci hanını çok beğendik . Han soldaki resimde gözüküyor. Şimdilerde otel olarak kullanılan han özellikle turistler tarafından tercih ediliyor. Odalarını görmedim ancak avluya bakan küçük kapıları bana çok cazip gelmedi. Ben konak'da kalmayı tercih ederim.!!! Ancak ikinci akşam canlı müzik dinlemeye gittik. Gerçektende Cem Karaca tarzında müzik yapan grubun performansı çok iyiydi.Fiyatlar ise inanılmaz ucuzdu.
Safranbolu'daki ilk günümüzün akşamında yörükler köyüne gittik. Safranbolu'nun 20 km ilerisinde olan köy 750 yıllık. Köyün gençleri çoktan büyük şehirlere gitmiş. Sanırım 40 hane yaşıyor şimdi. Köyün çamaşırhanesi'nin çok güzel olduğunu duymuştum sorduğumuz köylü kadını gelin ben sizi götüreyim diyor. Çok tatlı konuşkan olan bu teyze bize köy içinde gönüllü rehberlik yapıyor. Ne yazıkki çamaşırhane'nin fotoğrafını çekmemişiz.
Eskiden köyün bütün kadınları çamaşırlarını burda yıkar, sonra kapıları kilitleyip çoluk çocuk kendileride yıkanırmış. Derede çamaşır yıkayan bir köy için süper bir lüks düşünsenize. 90'lı yıllara kadar kullanılan çamaşırhane, evlere giten otomatik çamaşır makineleriyle birlikte küçük bir müze olarak tatlı hatırlarıyla kalmış.........
Köyün içindeki güzel evleri dışarıdan gezdikten sonra, ziyarete açık konaklardan birine konuk oluyoruz. Bize köyü gezdiren teyze konağın gelini.....Tatlı diliyle bütün konağı gezdiriyor.
Konağın üst katındaki bu sedire bayılıyoruz. Camdan görünen manzara süper. Bu konak köyün en zenginlerinden birisine ait olduğu için yüksek bir bölgede ve diğer konaklar onun manzarasını kesmiyor. Aslında buradaki bütün konaklarda manzara kesmeme konusu dikkate alınarak inşaat yapılmış, ancak konağın yüksekliği zenginliği de temsil ediyormuş......
Resimdeki köşe ise kaynana köşesiymiş. Tam orta katta merkezi bir konumda. Bizi gezdiren teyze kaynanasından çok çekmiş sanırım. Biraz gülerek biraz sitemle kaynanasının burda oturup sağa sola emir verdiğini anlatıyor :)
Konağı gezmemiz bittiğinde kafeye dönüştürülmüş alt kata iniyoruz. Burası eskiden ahırmış !!! Odanın ortasında kocaman bir soba yanıyor. Sinilerden birine , sobanın yanındaki bir bölgeye çöküyoruz. Birazdan mis gibi soba üstünde demlenen çaylarımız ve şimdiye kadar yediğim en muhteşem gözleme geliyor.
Çıkışta hediyelik eşyalar alarak konak'dan ayrılıyoruz. Ev sahibemiz yeni gelen kalabalık tur grubuna aynı keyifle konağı anlatmaya başlıyor......
Köyden ayrılmadan önce girişteki tezgahlara göz atıyoruz. Burak yaşlı bir amcadan tarhana alıyor. Eve geldiğimizde 1 paket aldığımız için çok pişman oluyoruz. Gerçektende tarhana içtiğim en lezzetli köy tarhanasıydı.....Köye gelen turistler genellikle yörük sofrasını tercih ediyormuş. Biz denemedik ama içeride canlı müzik vardı . Güzel gözüküyordu....Köyden çok mutlu bir şekilde ayrılıyoruz.
Bu arada bu yörük köyünün hikayesini döndükten sonra internetten okuyorum.Orta asyadan dağılan oğuz türklerinin karakeçili aşiretinden bir grup,yörük köyünün ortasında kalan ve halk tarafından çökün adı verilen bölgeye çadırlarını kurmuşlar.Hayvancılıkla uğraşan yörüklere zamanla meralar yetmemeye başlayınca Hacılar obası ve davut odası köylerini kurmuşlar. 250 yıl çadırlarda yaşamışlar.Osmanlı devletinin yerleşik düzeni zorlamasıyla köyler oluşmuş. Uğura inanan yörük köyü sakinleri evlerinin saçaklarına eskiden vurdukları geyiklerin boznuzlarını da asmış............... Yörük köyünden dönüşte safranbolu'da yemek yiyoruz. Kadıefendi restoranda kuyu kebabı ve zerde yiyerek ilk geceyi noktalıyoruz.
Ertesi sabah Amasra'ya gidiyoruz. Safranbolu'dan Amasra aslında çok uzak olmamakla birlikte ( 90 km) yol öyle bozuk ki insanın midesi bulanıyor. Çukurlara gire çıka Amasra'ya vardığımızda bizi keskin bir rüzgar ve yağmur karşılıyor. Buraya kışın gitmenizi tavsiye etmiyorum .Rüzgardan önümüzü bile göremedik. Fotoğraf çekmemiz mümkün olmadığı için fotoğrafları internetten aldım. Ancak gittiğimizde gördüğümüz ilk şey yandaki gibi çılgın bir karadenizdi!
Şehirde yapılacak aktiviteleri korkunç rüzgar nedeniyle yapamıyoruz. Ancak güneşli bir yaz günü gittiyseniz çok güzel bir kumsalı var. Tarihi yerleri seviyorsanız Amasra Müzesi, Amasra Kalesi ve Cenova şatosu'nu gezebilirsiniz. Amasra kalesin'den sağlam kalan çok az yapı gözümüze çarptı.Şehrin içinde gezerken ayakta kalan burçlar karşınıza çıkıyor.
Kalenin iç kale olarak bilinen kesiminde cenovalılar bir şato yapmışlar buraya cenova armalı bir kapıdan ulaşılıyor. Ancak biz sadece kapıyı gördük. Kalenin iç bölgesinde evler ve olağan bir yaşam var.Çekiciler çarşısında dolaşıyoruz. Ahşap işlerine bakıyoruz. bazılarının arkasında made ın Chına yazısını görünce hevesimiz kaçıyor. Amasra'ya gelipte balık yememek olmaz.
Ünü amasra'yı aşan Canlı balık restaurantı'na gidiyoruz. Bütün arkadaşlarımız burayı önerdiği için diğer yerlere bakmıyoruz. Küçük liman bölgesinde bulunan bu restoran bölgenin en eski restoranı. Salatası , balığı ve ballı yoğurdu meşhur. Meze filan yok hemen kızarmış nar gibi balıklar geliyor. Biz mezgit istiyoruz ve tabağın tamamını bitiremiyoruz. Bu arada içerisi o kadar kalabalık ki ne yazık ki deniz kenarında oturamıyoruz. Uzaktan karadenizin hırçın sularına ve küçük adacıklara bakıyoruz.... Salata 29 çeşit malzemeden yapılmış çok lezzetli.
Balıklar güzel kızarmış, üzerine tatlı olarak ev yapımı yoğurt ve üzerine dökülmüş bal, fındık. Kısacası atom !!! Çıkışta biraz daha dolaşıyoruz amacımız birşeyler içmek ama rüzgar öyle rahatsız edici ki, dönmeye karar veriyoruz. Kalsak amasra'nın akşamı yandaki resimdeki gibi oluyormuş sanırım mevsim yaz olmalı !!! Dönüş daha kısa geliyor. Biraz dinleniyoruz.
Ve sonra safranbolu'nun akşamını keşfe çıkıyoruz......Saat geç olduğu için çarşıdaki çoğu dükkan kapanmış. Açık olanlarda ise çok güzel örme ve atkı ve şapkalar dikkatimi çekiyor. Hemen 2 şapka alıyorum.Burada yemeniciler, bakırcılar, demirciler çarşıları ayrı ayrı sıralanmış, aynı işi yapan dükkanlar bir arada bulunuyor. Birazda olsa kapalıçarşıya benziyor..... Arasta Çarşısına girince karşınızda ilk olarak bir cafe ( Boncuk cafe) görüyorsunuz. Beyaz iş perdelerin süslediği pencerelerin önünde yer alan sedirler duvar boyunca çepeçevre dolanmakta. Ortaya kış günleri ısınmak için bir soba yerleştirilmiş. Tavanda yer alan balkabağından avizeler ortamla bütünlük içinde. Dış kısma ise dışarıda oturmak isteyen konuklar için masalar ve sandalyeler yerleştirilmiş.
Sobanın etrafında 3 adam ve 1 kadın ellerinde sazları çok güzel bir müzik yapıyorlar. Semaverde çay istiyoruz , soğuk havada o kadar iyi geliyorki yetmiyor 1 tane daha diyoruz. Kalkıp yemek yemeğe gideceğiz ama ortam o kadar sevimli ki kalkmak istemiyoruz. Kendimize yemek yiyecek bir şeyler ararken, saat geç olduğu için dükkanlar kapanmış,Köprülü Mehmet Paşa Camisi avlusu içinde sol tarafta çok eskiden yapıldığı belli olan bir güneş saati dikkatimizi çekti. Güneşin konumuna göre üçgen prizmanın gölgesi bu çubukların üzerine düşüyor, böylece zamanı ölçmek mümkün oluyordu. Yemek yemek için Cevrik Köprü'ye gidiyoruz. Asıl mekan yörük köyünden dönüşte solda kocaman bir bahçe yaz akşamı için çok güzel. Ama biz gittiğimizde hava soğuk olduğu için gözümüz yolu yemiyor. Çarşıdaki şubesine gidiyoruz.Etli ekmek üzerine ev baklavası yiyoruz hepside çok lezzetliydi. Otele dönmeden safranbolu'nun meşh
ur lokumundan yaptırmayı unutmuyoruz.Ertesi sabah kasabanın en yüksek noktası Hıdırlık tepesinden son kez şehre bakıyoruz.Kızımızı çok özlediğimiz için artık bir yerde durmadan eve dönüyoruz.....................
