Cumartesi günü hava o kadar güzeldi ki evde durulacak gibi değildi....Atmak lazımdı, kendimizi sokaklara....Burak bey direksiyona geçti, annemi de alıp yola çıktık. İstikamet köseköy, izmitin 5 km ilerisinde olan eskinin köyü şimdinin belediyesi .....Annemin dedesi izmitte yaşarken bu köyde çok ciddi arsa sahibiymişler. Ölümünden sonra hisse beşe bölünmüş.Sonra bir kısmını anneannem, bir kısmını annem satmış. Ancak hala mevcut olan toprağı arada dolaşmaya gidiyoruz. Ben çocukken burda tavuk çifliğimiz vardı....Bazen gider köy çocuklarıyla oynar, taze yumurta yer kendimi gelincik tarlalarına bırakırdım.
Kuyudan çektiğim buz gibi sularla bahçede yetişen karpuzları yerdim....Artık çiftliğin yerinde müstakil evler var, kuyu ise binaların arasında kaybolmuş. Eskiden hiç araba geçmeyen yollardan geçip araziye gidiyoruz.Irmak inekleri görünce meee diyor.Araziye girip koşmaya başlıyor. Ne yazık ki kızımın böyle özgürce koşabildiği yerler o kadar sınırlı ki. Bizler daha şanslı bir çocukluk geçirdik galiba......Ayşe teyze köy tarhanası veriyor. Biraz muhabbet ediyoruz.
Her gittiğimizde olduğu gibi gene arsaya ev yapma hayali kuruyoruz.Köy pazarına uğrayıp taze sebze alıyoruz. Yaşasın kara lahana, marketlerde bulamıyorum. Bu arada saat bayağı ilerlemiş karnımız çok acıkıyor. Köye gelmeden yolda ipek pişmaniye den aldığımız acıbade kurabiyesinden yiyoruz. Pişmaniyeler ise muhteşem....
Vedalaşıp maşukiyeye doğru yola çıkıyoruz.
Otobandan sapanca sapağına döndükten 15 dakika sonra maşukiyedeyiz. Temiz dağ havasıı içimize çekiyoruz. Yüksekte olduğumuz için hava biraz serin yemeğimizi içeride yiyoruz. Hava çok soğuk olmadığı için şömineleri yakmamışlar dışarıda oturmak gibi zevkli olmasa da içerisi de hiç fena değildi...
Her zamanki siparişlerden veriyoruz. Kiremitte kaşarlı mantar ve alabalık.Mantar çok güzeldi. Ancak alabalık güzel görüntüsüne karşın çok lezzetsizdi. Sanırım artık eskisi gibi nehir suyunda yetiştirilmedikleri için tadları çok lezzetsiz olmuş. Bir dahaki sefer kiremitte köfte yemeği planlıyorum. Salata güzeldi.
3 alabalık, 2 mantar, salata ve içecekler için 42 YTL veriyoruz. Yemekten çıkışta bankadan bir arkadaşa rastlıyoruz. Dünya küçük
......
Doğum günüm bu sene Cuma gününe gelince akşam dışarıda yemek yemeğe karar verdik. Uzun süredir kuzguncuktaki İsmet baba'ya gitmeyi istediğim için doğum gününü kutlamak için orayı seçtik. Rezervasyon kabul etmiyorlarmış. Saat 7 olmadan mekandaydık. Ancak cam kenarında masaların tamamı dolmuştu. Ortam tam bir meyhane havasında masalar birbirine çok yakın hatta büyük masalarda hiç tanımadığınız kişilerle yanyana oturmak zorunda kalıyorsunuz.. Bizim yanımıza yemeğin sonuna doğru küçük bir grup oturdu.Ancak rahatsız olmadık....